بررسی آزمایشگاهی سیستم دیوار همبسته دوگانه پس کشیده مجهز به ادوات اصطکاکی در ناحیه اتصال تیر به دیوار

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 36

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCRGU-13-1_002

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1403

چکیده مقاله:

سیستم دیوار بتنی همبسته دارای مقاومت، سختی و شکل پذیری مطلوبی می باشد و به عنوان یک سیستم سازه ای مناسب برای ساختمان ها مورد توجه است. با این حال این سیستم سازه ای همچون سایر سیستم های متعارف، بعد از زلزله های بزرگ متحمل تغییرشکل های ماندگار شده که منجر به عملیات تعمیر و بهسازی گسترده و هزینه بری می شود. سیستم دیوار همبسته دوگانه پس کشیده از جمله سیستم های لرزه ای جدیدی است که دارای قابلیت مرکزگرایی می باشد. در این سیستم، تیر همبند در دیوار فرو نمی رود و همبندی دیوارهای بتنی به وسیله ی پیش تنیده کردن تیر همبند با کابل های پرمقاومت انجام می شود. در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی رفتار تیر همبند فولادی پس کشیده مجهز به ادوات استهلاک انرژی اصطکاکی در ناحیه اتصال به دیوار بتنی پرداخته می شود. سه نمونه با مقیاس ۲⁄۳ تحت بار چرخه ای شبه استاتیکی مورد آزمایش قرار گرفت. نمونه ها شامل یک نمونه کنترلی فاقد سیستم استهلاک انرژی و دو نمونه مجهز به ادوات اصطکاکی با سطوح مختلف پیش تنیدگی بود. ادوات اصطکاکی در ناحیه اتصال تیر به دیوار به منظور استهلاک انرژی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد نمونه های مجهز به ادوات اصطکاکی توانایی تحمل تغییرشکل های غیرخطی بزرگ، بدون تغییرشکل ماندگار و بدون خسارت قابل ملاحظه در سیستم را دارند و رفتار لرزه ای پایداری تا دریفت ۸% ارائه می دهند. افزودن ادوات اصطکاکی سبب افزایش ۴۷% تا ۶۲% ظرفیت باربری و افزایش قابل توجه ظرفیت استهلاک انرژی نمونه ها شده است. با افزایش ۳۰% در نیروی پیش تنیدگی ادوات اصطکاکی، ظرفیت باربری حدود ۱۰%، میانگین نسبت استهلاک انرژی نسبی حدود ۱۵% و میانگین ظرفیت استهلاک انرژی تجمعی حدود ۳۳% افزایش یافته است.

نویسندگان

محمد سجاد زارعیان

گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

محمدرضا اصفهانی

گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

عبدالله حسینی

دانشکده مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران