مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری ساخته شده از خاکهای منطقه خراسان و تاثیر پارامترهای مختلف بر آن

ژئوپلیمرها گروهی ازپلیمرهای معدنی هستند که عمدتا ریزساختاری آمورف یا نیمه بلورین درمقیاس نانو داشته ومعمولا دردمای محیط یا دماهای حداکثر زیر ۱۲۰ درجه سانتیگراد ازطریق پلیمریزاسیون مونومرهای آلومینوسیلیکاتی درمحلولهای قلیایی تولید می شوند. مقدار مقاومت فشاری بتنهای ژئوپلیمری تابعی از ترکیبات شیمیایی مواد تشکیل دهنده شامل مواد آلومینوسیلیکاتی و حلال های قلیایی است. از میان ۱۴ نوع خاک آلومینوسیلیکاتی منطقه خراسان، یک نوع پوزولان برای ساخت بتن ژئوپلیمری در محیط قلیایی هیدروکسید سدیم انتخاب شد. در این مقاله نتایج آزمایشهای انجام شده روی بتنهای ژئوپلیمری ساخته شده با خاک پوزولانی مزبور ارائه شده و در آن به بررسی اثر پارامترهای مختلف نظیر نسبت حلال به جامد ، نسبت هیدروکسید سدیم به سیلیکات سدیم ، دمای عمل آوری ، زمان عمل آوری ، غلظت هیدروکسید سدیم، آب موجود در نمونه ها ، نسبت سیلیس به آلومینا و همچنین درصد مواد تشکیل دهنده سیلیکات سدیم بر مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری حاصل پرداخته شده است. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش مقادیر سیلیکات سدیم، سیلیس، غلظت هیدروکسید سدیم و دمای عمل آوری، منجر به افزایش مقاومت بتن ژئوپلیمری حاصل می شود. از سوی دیگر با افزایش مقدارهای آب، اکسید سدیم و نسبت سیلیکات سدیم به هیدروکسید سدیم مقاومت بتن ژئوپلیمری حاصل کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

Geopolymer concrete ، aluminosilicate minerals ، alkaline solutions ، compressive strength