چالش های داوری در اختلافات ناشی از مناقصات

مناقصه یکی از مهمترین تعاملات صاحبان کسب و کار با یکدیگر و با دولت می باشد. در این راستا،مناقصه الکترونیک به عنوان یکی از مهمترین کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات از طریق اصلاحو بهبود فرآیندهای سنتی، از سویی می تواند بعلت طیف گسترده تامین کنندگان و تنوع ارائه خدمات وکالا باعث افزایش استقبال بازار و رقابت و لذا کاهش قیمت توام با کیفیت بهتر پیشنهادات شود. ازطرفی اطلاع رسانی گسترده و متمرکز و ایجاد فرصت های یکسان برای شرکت عموم مردم حتی درمقیاس جهانی، شفافیت، رعایت تساوی، اعتماد و انکارناپذیری را برای طرفین مناقصه به ارمغان آورد.در راستای برگذاری مناقصه الکترونیک (همچنین مناقصه بصورت سنتی( ممکن از بین طرفیت مناقصهاختلافاتی بوجود بیاید که یکی از روش حل و فصل اختلافات داوری است که از یک سو مزیتفرایند منعطف، غیرقضایی و مذاکره محور میانجیگری و از سوی دیگر، مزیت قطعیت روش داوری رادر قالب یک فرایند واحد رسیدگی (چه به صورت روشهای جداگانه) در بردارد. این شیوه حل و فصلاختلافات از منظر نظام های حقوقی معتبر ماهیت شناسی شده و رویکرد مراکز مهم حل و فصلاختلافات دنیا در این خصوص تحلیل گردیده فرصت ها و چالش های اتخاذ این روش در قراردادهایبین المللی از منظرهای حقوقی، اقتصادی و مدیریتی تحلیل شده است. علیرغم اینکه میانجیگری-داوری به لحاظ اقتصادی کاراتر بوده و به لحاظ مدیریتی نیز به دلیل انعطاف پذیری، کنترل بیشتری برفرایند به طرفین اعطا، اما در خصوص اجرای توافقات حاصل از این روش، فروض و چالشهاییوجود دارد. در پرتو نظام حقوق داوری داخلی و بین المللی، در فرضی که در یک فرایند واحد داوری،طرفین در همان مرحله میانجیگری اختلافات خود را حل نمایند و پروسه داوری شروع نشود، امکاناینکه توافق مزبور به صورت رای داوری مبتنی بر رضایت صادر شود و میانجی صرفا جهت تبدیلتوافق طرفین به رای داوری تغییر نقش دهد، موجب عدم امکان بهره مندی این روش از حمایتهایقانونی از داوری در اجرای رای از جمله کنوانسیون آنسیترال خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مناقصه الکترونیک ، داوری ، اختلافات ، آنسیترال ، بین الملل