پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس خودپنداره و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی تحصیلی در دختران دانش آموز دوره دوم متوسطه

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس خودپنداره تحصیلی و راهبردهای یادگیریخودتنظیمی در دانش آموزان انجام گردیده است. این تحقیق با توجه به هدف کاربردی با طرح توصیفی- همبستگیاست. جامعه آماری، کلیه دختران دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان سپیدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱و برابر با ۷۶۳ نفر بود؛ که نمونهای به حجم ۲۵۷ نفر از طریق فرمول کوکران به شیوه روش نمونه گیری تصادفیطبقه ای انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، سرزندگی تحصیلی (چاری و دهقانی زاده، ۱۳۹۱)، خودپندارهتحصیلی (یی یسن چن، ۲۰۰۴) و راهبردهای یادگیری تحصیلی (ینتریچ و دیگروگ، ۱۹۹۰) بوده است. یافته هایحاصل از ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که بین خودپنداره تحصیلی (کل) و تمام ابعاد آن (عمومی،آموزشگاهی و غیرآموزشگاهی) با سرزندگی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (P<۰/۰۱). همچنین بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (کل) و تمام ابعاد آن (شناختی، فراشناختی و انگیزشی) با سرزندگی تحصیلی نیز رابطه مثبت و معنیداری وجود داشت (P<۰/۰۱). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد، خودپنداره آموزشگاهی و عمومی رویهم ۰/۳۱ درصد و راهبردهای فراشناختی، راهبردهای انگیزشی و شناختی نیز رویهم۴۰/۹ درصد از واریانس مربوط به سرزندگی را به طور معنیداری در جهت مثبت در دانشآموزان تبیین کردند. باتوجه به یافته ها از طریق افزایش خودپنداره تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی میتوان سرزندگیتحصیلی را در دانش آموزان افزایش داد.

کلیدواژه ها:

سرزندگی تحصیلی ، خودپنداره تحصیلی ، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی