بررسی تغییرات پوشش مانگرو و تغییرات بلند مدت متغیرهای فیزیکی در خور تیاب

اکوسیستم های حرا از حساس تریم محیط های ساحلی هستند و همواره از نظر اکولوژیکی و شیلاتی غنی و ارزشمند هستند. این محیط ها امروزه باتوجه به تغییرات اقلیمی و تغییرات کاربری انسانی در معرض تهدید هستند. در این مطالعه با تمرکز بر تغییرات بلند مدت پوشش مانگرو در منطقه خور تیاب، با استفاده از داده های ماهواره ای لندست ۵ و ۸، بررسی و تحلیل انجام شده است. با استفاده از شاخص NDVI بهترین وجه تمایز محیط گیاهی و غیر گیاهی تشخیص داده شده است و با استفاده از الگوریتم جنگل تصادفی طبقه بندی تصاویر انجام شده است. باتوجه به ضریب کاپای محاسبه شده دقت طبقه بندی الگوریتم به میزان ۹۲/۰ برآورد شده است که نشان از طبقه بندی مطلوب است. نتایج تغییرات بلند مدت (سال ۱۹۹۰ و ۲۰۲۰) پوشش مانگرو نشان می دهد منطقه با ۳۹/۹۶ درصد رشد همراه بوده است و مساحت مانگرو در سال ۲۰۲۰ به میزان ۳۲/۱۳۹۹ هکتار بوده است. علاوه براین در منطقه بیش از ۷۵/۱۳۲ هکتار از پوشش مانگرو از بین رفته است که معطوف به بخش بالایی شاخه غربی خور تیاب است. نتایج بررسی تغییرات بلند مدت متغیرهای فیزیکی و مشاهدات میدانی نشان می دهد که متغیرهای فیزیکی (دمای هوا، ارتفاع موج و سرعت باد) علی رغم افزایش جزئی، موجب تهدید اکوسیستم حرا نبوده است، بلکه افزایش قاچاق سوخت و حمل ونقل آن توسط شاخه های خور سبب از بین رفتن بخش هایی از پوشش مانگرو شده است.

کلیدواژه ها:

جنگل حرا ، پوشش مانگرو ، شاخص NDVI ، جنگل تصادفی ، خور تیاب ، قاچاق سوخت