جلبک های دریایی، منابع بالقوه استحصال پری بیوتیک ها

بیش از ۷۰ درصد از سطح کره زمین توسط اقیانوس ها و دریاها پوشیده شده است. این پهنه گسترده زیستگاه انواع مختلف موجودات زنده می باشد که توانایی تولید ترکیبات مختلف با خواص گوناگون رادارند. جلبک های دریایی منابع بالقوه، پایدار و غنی از ترکیبات زیست فعالی همچون پلی ساکاریدها، پلی فنل ها، اسیدهای چرب و کاروتنوئیدها هستند که پتانسیل بالایی در استفاده به عنوان غذاهای عملکردی داشته و می توان از قابلیت های محافظتی آن ها در برابر بیماری های غیر واگیر از قبیل چاقی، دیابت نوع ۲، سندرم متابولیک، بیماری های قلبی عروقی، التهاب روده و سرطان بهره جست. بر اساس یافته ها بروز اختلال در ترکیب میکروبی روده بر سلامتی موثر بوده و جهت مقابله با آن رویکردهای غذایی از قبیل استفاده از پری بیوتیک ها معرفی شده است که با بهره گیری از الگوی رژیم غذایی-میزبان-میکروب باعث تعدیل جمعیت میکروبی روده و به دنبال آن حفظ و بهبودی سلامتی مصرف کننده می شود. در مطالعه حاضر به مواردی همچون اثرات سلامت بخشی پلی ساکاریدها و فیتوکمیکال های به دست آمده از جلبک های دریایی و پتانسیل آن ها در استفاده به عنوان پری بیوتیک پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

پری بیوتیک ، پلی ساکارید ، جلبک های دریایی ، فیتوکمیکال