نبکاها جاذبه های ژئومورفولوژیک بیابانی و نقش آن در اقتصاد گردشگری ساحلی

رشد و گسترش گردشگری دریایی ازجمله پدیده های مهم اقتصادی به ویژه در جوامع ساحل نشین در اواخر قرن بیستم است که با سرعت در قرن جدید ادامه دارد. فعالیت گردشگری آبی امروزه به عنوان یکی از مهم ترین و پویاترین فعالیت ها در جهان مطرح است. به طوری که شمار گردشگران خارجی و داخلی و میزان درآمدزایی آن در سطح جهانی پیوسته رو به افزایش است. نبکا به رسوبات انباشته شده پای گیاهان گفته می شود که رخساره ژئومورفولوژیک و جاذبه طبیعی برای گردشگران ساحلی ایجاد می نمایند. لازم به ذکر است که گونه های گیاهی در مقابل وزش باد تاب آوری ندارند اما گیاهان همزیست با نبکا دارای مقاوت بالایی به فرسایش های بادی بوده و این گیاهان ارزش اقتصادی بالایی به منظور حفظ آب و خاک و جذب طبیعت گردان دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی روند تغییرات نبکاها رسوبات انباشته شده و پیش بینی باCA-Markov chain – Cellulr Automta انجام شد. همچنین نقش نبکاها در جذب گردشگر طبیعت گرد بررسی گردید. نتایج نشان داد سطح نبکاها در طی بیش از دو دهه کاهش یافته است که اضمحلال نبکاها و تخریب آن می تواند از جاذبه دیداری رخساره های ژئومورفولوژیک بکاهد. این امر رونق اقتصادی که می توانست توسط بازدید گردشگران در منطقه ایجاد نماید را تحت الشعاع قرار داده و توانمند سازی جوامع محلی که با درآمد گردشگران ارتزاق می نمایند را به مخاطره انداخته است. بنابراین به مدیران توصیه می گردد جهت احیای گونه های گیاهی و افزایش سطح نبکازارها در نواحی همجوار دریا، جهت جذب گردشگران ژئوتوریسم و افزایش رونق اقتصادی منطقه اقدامات جدی تر از پیش اجرایی و عملی نمایند.

کلیدواژه ها:

گردشگری آبی ، رخساره ژئومورفولوژیک ، جاذبه طبیعی ، اقتصاد سواحل ، هرمزگان.