واکاوی مراجع نظارتی برعملکرد فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

علیرغم شناسایی ماهیت موسسه عمومی غیر دولتی در مورد فدراسیونهای ورزشی آماتوری در قانون، فدراسیونهای ورزشی در نظام حقوقی ایران با چالش ماهیت حقوقی مواجه هستند و ابهامات قانونی در این زمینه مجریان قانون در دستگاه های اجرایی و نظارتی را به اشتباه انداخته است. ماهیت حقوقی فدراسیون فوتبال به ویژه در آرای دیوان عدالت اداری با توجه به ابهام در اعتبار اساسنامه آن و اجمال در اساسنامه فدراسیون های ورزشی آماتوری محل چالش بیشتری از سایر سازمان های ورزشی بوده است. آثار حقوقی این ابهام در زمینه های مختلفی مانند اموراداری و استخدامی این فدراسیون بروز کرده است تا حدی که هیئت عمومی دیوان عدالت در آرای ۱۶۶۵ و ۱۶۶۶ مورخ ۱۴۰۰/۰۷/۲۰ با تصور موسسه عمومی غیردولتی نبودن فدراسیون فوتبال احکامی مبنی بر عدم شمول صلاحیت هیئت عمومی دیوان نسبت به مصوبات این فدراسیون و عدم شمول قانون منع به کارگیری بازنشستگان به این فدراسیون صادر کرده است. حل این چالشها در گرو کشف پاسخ سوال اصلی این پژوهش در خصوص چیستی ماهیت حقوقی فدراسیون فوتبال است. نگارنده با روشی تحلیلی - توصیفی و با رجوع به منابع نهاد خصوص غیرانتفاعی، نهاد کتابخانه های و اسناد و مدارک حقوقی پس از بررسی سه رویکرد محتمل و «یک صنف» و یا «حرفه موسسه عمومی دولتی» ، به این نتیجه رسیده است که فدراسیون فوتبال بر اساس اساسنامه کمیته ملی المپیک و اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری یک نهاد عمومی غیر دولتی محسوب میشود و این ماهیت نه تنها به استقلال فدراسیون لطمه نمیزند، بلکه ضمن حفظ نظارت بر آن، استقلال آن را تامین می نماید.