بررسی حقوق و تکالیف مربیان رشته های رزمی از منظر حقوق ورزشی در ایران

زمینه و هدف: مربیان ورزشی نقش مهمی در توسعه و پیشرفت ورزش ایفا می کنند. آنها مسئول آموزش و نظارت بر ورزشکاران، برنامه ریزی تمرینات و ارائه مشاوره های ورزشی به ورزشکاران و حتی خانواده های آنان هستند. نیک پیداست، مربیان ورزشی بالاخص مربیان رشته های رزمی اغلب از حمایت قانونی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کافی برخوردار نیستند. سوال اصلی پژوهش: وضعیت حقوقی مربیان ورزشی رشته های رزمی در ایران چگونه است؟ لحاظ شرایط معمول در کیفیت راندمان کاری آنها چه نقشی را ایفا می نماید؟ جهت ارتقاء راندمان مثبت با لحاظ ماهیت متفاوت فعالیت های ورزشی، چه راهکارهایی می توان در نظر گرفت؟ روش: این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و پژوهش بنیادی تجربی از روش های استدلال استقرائی استفاده می کند که بر پایه روش های میدانی انجام می شود. تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام مربیان ورزشی با نگاهی ویژه به مربیان رشته های رزمی در ایران است. حجم نمونه این تحقیق ۳۰۰ نفر از مربیان در بخش بانوان و آقایان است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه بوده است. یافته ها: یافته های این تحقیق حاکی از آن است که مربیان ورزشی رشته های رزمی در ایران علاوه بر برخورداری از حداقل مزایا، آنها دارای میانگین حقوق پایه و دستمزد بسیار کمی هستند. به طور مثال مزایایی مانند بیمه (بیمه عمر و درمانی) ، سنوات خدمت، مرخصی (مرخصی استعلاجی و زایمان) برای آنها فراهم نشده است. نتیجه گیری: بنا بر این یافته ها و نیاز جوامع امروزی به امر ورزش و پرورش مربیان لایق، می توان نتیجه گرفت که قوانین حمایتی مربیان رشته های رزمی در حقوق ورزشی ایران می بایست بهبود یابد. این امر می تواند با تصویب قوانین و مقررات حمایتی از مربیان ورزشی و همچنین افزایش آگاهی در زمینه حقوق مربیان ورزشی از سوی مدیران و مسئولان ورزشی انجام شود.

کلیدواژه ها:

حقوق ورزشی ، مربیان ورزشی ، رشته های رزمی ، مسئولیت و تکالیف مربیان ، حقوق و مزیا مربیان