بررسی و تحلیل ارکان، اوصاف و ماهیت قراردادهای ورزشی

امروزه ورزش پیوند ناگسستنی با بسیاری از رشته ها از جمله حقوق دارد. ذات پرحادثه و پرچالش ورزش موجب گردیده بحث مسئولیت ناشی از حوادث ورزشی با توجه به صبغه حقوقی آن مورد عنایت ویژه حقوق و حقوق دانان قرار گیرد اما در خصوص قراردادهای ورزشی و بالاخص ماهیت، ارکان، انواع، ویژگی ها، وضعیت و آثار آن ها کمتر مطالعات حقوقی صورت گرفته در حالی که یکی از مباحث مهم و چالش برانگیز در حوزه مشترک حقوق و ورزش، مقوله قراردادهای ورزشی است. از آنجا که قرارداد ورزشی نیز یک عقد است و با اراده دو جانبه متعاقدین منعقد می گردد، بایستی شرایط عمومی صحت یک قرارداد در مورد آن رعایت گردد. و نظر به ماهیت و اوصاف خاص این عقد شرایط اختصاصی و ویژه آن نیزلازم لازم الرعایه است. وجوه ممیزه قراردادهای ورزشی با سایر قراردادها ، دسته بندی این قراردادها به لحاظ ماهوی و تبیین ارکان و ویژگی های آن ها پرسش ها و اهدافی است که در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی در صدد پاسخگویی بدان بوده ایم. یافته ها حاکی از آن است که علیرغم شباهت های این قراردادها به عقودی چون عقد اجاره انسان یا کار، ماهیت حقوقی قرارداد ورزشی در حقوق ایران ورای عقود معین مذکور در قانون مدنی میباشد و می توان آن را قرارداد خصوصی مطابق با ماده ۱۰ قانون مدنی دانست؛ به دلیل اهمیت قراردادهای ورزشی و قواعد و مقررات خاص آن که اکثرا آمره هستند، لازم است قانونگذار این نوع از قراردادها را در قالبی جدید قرار داده و به صورت عقدی معین در آورده و مقرره گذاری نماید.

کلیدواژه ها:

قرارداد ، ورزشی ، حقوق ، قانون مدنی ، آیین نامه های ورزشی