قراردادهای ورزشی بین المللی، ویژگی ها و آثار مترتب بر آن

واژه «بین المللی یا بین کشوری به هر چیزی گفته می شود که بیشتر از یک کشور در آن شرکت می کنند . قرارداد به معنای توافق الزام آور بین اشخاص موجب پدیداری حقوق و تکالیف طرفین را فراهم می سازد. قراردادهای ورزشی در عرصه های ملی و بین المللی بین ورزشکاران، باشگاه های ورزشی و به طور کلی تمامی فعالان در عرصه ورزشی منعقد می گردد. از سوی دیگر، ضرورت اقتضا می کند که وضعیت در کشورها به گونه ای است که دولت ها به منظور حمایت از قراردادها و از میان برداشتن موانع بین المللی و همچنین وضع قواعد برای موضوعات جدید، همواره می کوشند تا اختلاف های ناشی از تفاوت قوانین خود را به حداقل برسانند و امنیت حقوقی لازم، برای فعالیت های اقتصادی از جمله عرصه سودآور ورزشی از نگاه تجارتی و مالی را تامین کنند. در حیطه قراردادهای بین المللی ورزشی مهمترین مصادیق قرارداد (از قبیل: قرارداد بین شرکت یا باشگاه خارجی و بازیکن یا تیم بازیکنان مشخص، قرارداد بین افراد مربی از یک کشور و مراکز ورزشی از کشوری دیگر یا باشگاه ورزشی خاص، تشکیل ساختار قرارداد بازاریابی در رویکردهای سنتی و نوین و...) است که در پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی تحلیلی و در قالب بندی بین المللی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مهمترین آثار مترتب بر قراردادهای ورزش در عرصه بین المللی، موارد پراهمیتی از قبیل: وجود جایگاه مهم ورزش و تاثیرات آن در تحقق صلح و ایجاد امنیت در حیطه بین الملل، اصول اخلاقی حاکم و مسئولیت های خاص زمان بروز زخدادهای ورزشی، وجود تعهدات خاص ناشی از قراردادها بر کلیه قراردادهای ورزشی حاکم است.