جایگاه ورزش در قانون اساسی از منظر حقوق عمومی ورزش

هدف از این مقاله شناخت جایگاه ورزش در قانون اساسی است. که به روش کتابخانه ای و توصیفی با نگاهی به اسناد، قوانین و آیین نامه ها به انجام رسیده است. مهم ترین بحث در حیطه حقوق ورزشی، آشنایی با قوانین و مقرراتی است که در این خصوص وضع شده است. قانون اساسی به عنوان قانون مادر، متضمن قواعد کلی در خصوص جنبه های حمایتی وپیشگیرانه از ورزش است. (غیبی، ۱۳۹۸) یافته های تحقیق حاکی از آن است که: قانون اساسی ایران دراصل سوم به صراحت از تربیت بدنی به عنوان یکی از مهمترین راستای نیل به اهداف نظام نامبرده ودولت را موظف نموده که با به بکارگیری تمامی امکانات از این وسیله نیز استفاده نماید. بند ۳از اصل سوم قانون اساسی بیان کرده است: دولت موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم همه امکانات خود را برای امور ی چون آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعلیم آموزش عالی همت گمارد.( -شهید ثانی، شیروانی، ۱۳۹۹)

کلیدواژه ها:

حقوق ، حقوق عمومی ورزش ، قانون اساسی