ارزیابی ریسک درکارخانه (مطالعه موردی کارخانه سیمان فیروزآباد)

همواره در صنایع با ریسک ها و عدم قطعیت هایی مواجه هستیم که عدم کنترل آن ها، خسارات و ضررهای قابل توجهی به بار می آورد و در پیش برد اهداف آن صنعت تاثیر زیادی خواهد داشت لذا شناسایی و اولویت بندی ریسک ها، می تواند نقش به سزایی در موفقیت و بهره وری داشته باشد. در این پژوهش ریسک-های کارخانه سیمان فیروزآباد مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور ابتدا با مطالعات میدانی و کتابخانه ای ریسک های موجود شناسایی شدند که شامل اقدامات ناکافی ایمنی، بهداشتی و محیط کار، عدم تهویه کافی، مشکلات با همسایگان و اهالی منطقه، کمبود تامین نیروی انسانی، تامین قطعات و تجهیزات، کمبود نیروی متخصص و آشنا با تکنولوژی، تورم و افزایش قیمت، تخمین نادرست هزینه و بودجه، بهره وری نیروی انسانی، ریسک تاخیرات زمانی به دلیل نصب تجهیزات جدید، عدم تخمین درست حجم کار، ایجاد مشکلات ژئوتکنیکی مانند ریزش یا رانش زمین، سیل، بارندگی، یخ زدگی، زلزله، ریسک سازمان های بالادستی و پیمانکاران نامناسب است. سپس با استفاده از روش بهترین-بدترین گروهی (GBWM) رتبه-بندی ریسک ها انجام شده است. نتایج حاصل نشان داده است که پیمانکاران نا مناسب مهم ترین ریسک و عدم تهویه کافی و همچنین تورم و افزایش قیمت کم اهمیت ترین ریسک در کارخانه سیمان فیروزآباد هستند.

کلیدواژه ها:

ریسک ، عدم قطعیت ، روش بهترین-بدترین گروهی