اثربخشی آموزش حل مساله بر تعارض معلم- شاگرد در دانش آموزان ورزشکار

زمینه و هدف: دانش آموزان در فرایند یادگیری، به دلیل استرس، فشار درسی و یا دیگر عوامل روانی، حالتی از خستگی عاطفی، تمایل به زوال شخصیت و احساس موفقیت شخصی پایین را بروز می دهند و تعارض بین دانش آموز و معلم بالا می رود لذا، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش حل مساله بر تعارض معلم- شاگرد در دانش آموزان ورزشکار متوسطه اول انجام شد.روش ها: روش طرح تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ورزشکار مدارس پسرانه مقطع متوسطه اول شهر کرج در سال ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ می باشد. جهت تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از بین مدارس ورزشکار متوسطه اول پسرانه ناحیه سه کرج، یک مدرسه و از بین سه کلاس تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به شیوه گمارش تصادفی انتخاب و سپس با همان روش در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه، هفته ای یک بار، هر جلسه ۶۰ دقیقه، مداخله آموزش حل مساله را دریافت نمودند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت ننمود. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تعارض معلم_ شاگرد پیانتا (۱۹۹۹) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، تحلیل کوواریانس چند متغیره به کار رفت.یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین میانگین های پس آزمون در گروه آزمایشی و کنترل از لحاظ تعارض معلم- شاگرد و قربانی زورگویی شدن تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، آموزش حل مساله بر تعارض معلم- شاگرد دانش آموزان ورزشکار تاثیرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش حل مساله ، تعارض معلم- شاگرد ، دانش آموزان ورزشکار