بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی بر اضطراب حالت- صفت نوجوانان مضطرب

زمینه و هدف: امروزه اضطراب یک نگرانی عمده  برای سلامت عمومی و یکی از مهم ترین مشکلات روانشناختی دوران نوجوانی به شمار می رود. نوجوانان مبتلا به  اضطراب مشکلات روانشناختی بیشتری را نسبت به همسالان خود تجربه می کنند و باعث اختلال در عملکرد آن ها می شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی بر اضطراب حالت- صفت نوجوانان مضطرب می باشد. مواد و روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ۴۵ روز با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پایه تحصیلی هفتم، هشتم و نهم در سال تحصیلی ۱۴۰۲-  ۱۴۰۱در ناحیه یک شهر ساری بود. و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ دانش آموز که تشخیص اضطراب را دریافت کرده بودند و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند  انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند سپس پرسشنامه ی اضطراب حالت- صفت در اختیار آزمودنی ها هر دو گروه در سه مرحله  پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری  قرار گرفت. مداخله گروه درمانی شناختی برای گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه (هفتگی) ۹۰دقیقه ای انجام پذیرفت. برای گروه کنترل  مداخله آموزشی صورت نگرفت. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته به وسیله نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تاثیر گروه درمانی شناختی در نوجوانان مضطرب برای متغیرهای اضطراب حالت(F=۱۷/۴۰۷ ،P=۰/۰۰۰) و اضطراب صفت (F=۱۷/۷۵۹ ،P=۰/۰۰۰) بود. نتیجه گیری: گروه درمانی شناختی روی اضطراب حالت- صفت نوجوانان مضطرب تاثیر مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

Group therapy ، Cognitive therapy ، Anxiety Disorder ، Adolescents ، گروه درمانی شناختی ، اضطراب حالت- صفت ، نوجوانان