پیش بینی اختلالات خوردن بر اساس ناگویی هیجانی، نگرانی از تصویر بدنی و ذهن آگاهی در میان دانشجویان دانشگاه طلوع مهر قم

هدف از انجام مقاله حاضر پیش بینی اختلالات خوردن بر اساس ناگویی هیجانی، نگرانی از تصویر بدنی و ذهن آگاهی در میان دانشجویان دانشگاه طلوع مهر قم بود. روش تحقیق توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه طلوع مهر قم مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ که تعداد آن ها ۷۸۵۲ نفر بودند، تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل ۳۶۶ نفر از اعضای جامعه آماری مذکور بود که بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه نگرش خوردن گارنر و همکاران، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو، پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون و همکاران و پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۵ در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. نتیجه حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر آن بود که حدود ۲/۱۴ درصد واریانس اختلالات خوردن توسط زیرمقیاس های ناگویی هیجانی (دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر عینی)، زیرمقیاس های نگرانی از تصویر بدنی (نارضایتی و خجالت فرد از ظاهر خود و تداخل نگرانی درباره ظاهر در عملکرد اجتماعی) و ذهن آگاهی پیش بینی می شود. همچنین نتایج نشان داد که دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر عینی رابطه مثبت و معناداری با اختلالات خوردن دارند. نارضایتی و خجالت فرد از ظاهر خود و تداخل نگرانی درباره ظاهر در عملکرد اجتماعی رابطه مثبت و معناداری با اختلالات خوردن دارند. ذهن آگاهی رابطه منفی و معناداری با اختلالات خوردن دارد.