اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اهمال کاری تحصیلی نوجوانان طلاق

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اهمال کاری تحصیلی نوجوانان طلاق بوده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل نوجوانان طلاق که به کلینیک مشاوره و خدمات روانشناختی شهر تهران در سال ۱۴۰۲مراجعه کردند، که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان مقیاس اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم را تکمیل نمودند. سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش شناختی - رفتاری قرار گرفت، در این مدت گروه کنترل به فعالیت های معمول خود مشغول بود. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر ۲ گروه پس آزمون به عمل آمد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که که میانگین نمرات اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون کاهش داده است. در نتیجه درمان شناختی رفتاری بر اهمال کاری تحصیلی نوجوانان طلاق تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اهمال کاری تحصیلی ، نوجوانان طلاق.