اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر معنای زندگی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر معنای زندگی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم اجرا شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مادران کودکان اتیستیک مراجعه کننده به مراکز درمان اتیسم شهر تهران سال ۱۴۰۲ بودند. تعداد۳۰ نفر از طریق روش نمونه گیری دردسترس انجام گرفت. که ۱۵ نفر در گروه درمان پذیرش و تعهد و ۱۵ نفر در گروه گواه به صورت تصادفی گمارش شدند. اعضای گروه درمان پذیرش و تعهد، تعداد ۸ جلسه درمان پذیرش و تعهد به صورت گروهی را دریافت کردند، اما اعضای گروه گواه، در لیست انتظار قرار گرفتند. قبل و بعد از اجرای مداخله، پرسشنامه معنای زندگی توسط گروه نمونه تکمیل شدند. یافته ها نشان داد که در پس آزمون، نمرات معنای زندگی در آزمودنی های گروه درمان پذیرش و تعهد نسبت به آزمودنی های گروه گواه، کاهش معناداری داشته است. در نتیجه درمان پذیرش و تعهد بر معنای زندگی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد ، معنای زندگی ، مادران ، کودکان مبتلا به اختلال اتیسم