بررسی اثر جامعه پذیری دانشجویان برمسئولیت پذیری اجتماعی با میانجی گری ویژگی های شخصیتی

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر جامعه پذیری دانشجویان برمسئولیت پذیری اجتماعی با میانجی گری ویژگی های شخصیتی بود. این تحقیق، از نظر شیوه گرداوری وتحلیل اطلاعات توصیفی پیمایشی با ماهیت کاربردی و از لحاظ روش پیمایشی واز نظر زمانی مقطعی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی در دانشگاه پیام نور اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل بودند. تعداد جامعه آماری مذکور در حدود ۱۲۰۰ نفر بود. در این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای انتخاب نمونه استفاده شد. حجم نمونه تحقیق حاضر طبق جدول مورگان ۲۹۱ نفر بدست آمد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته جامعه پذیری دانشگاهی، پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی کارول(۱۹۹۱) و پرسشنامه ویژگی های شخصیتی (نئو، ۱۹۸۶) بود. ر.ش تجزیه و تحلیل داده ها در تحقیق حاضر استفاده از معادلات ساختاری بود. نتایج تحقیق نشان داد. متغیر مسئولیت اجتماعی هم به طور مستقیم (۴۹۷/۰= βو ۰۱/۰=p)و هم به طور غیرمستقیم(۳۰/۰=VAF) به واسطه متغیر میانجی ویژگی های شخصیتی بر جامعه پذیری دانشجویان تاثیر مثبت و معنی داری دارد. بر این اساس پیشنهاد می شود به جهت بهبود جامعه پذیری دانشجویان به ویژگی های شخصیتی دانشجویان توجه شود.

کلیدواژه ها:

جامعه پذیری ، مسئولیت اجتماعی ، ویژگی های شخصیتی.