پژوهشی در زمینه میزان تاثیرگذاری مثبت وسایل تکنولوژی در راستای کمک به بهبود کیفیت فرآیند آموزش و روزآمد نمودن روش های درسی

یکی از مهمترین ویژگیهای عصر حاضر شتاب فزاینده تحولات علمی، تکنولوژیکی و اجتماعی در آن است. در چنین زمانی که تنها پدیده باثبات تغییر وبی ثباتی است،جوامع انسانی وسازمانها برای بقا ،پویایی وایجاد تحولات سازنده در آینده ناگزیر ازدستیابی به گرایشهای نوین می باشند چرا که به گفته تافلر "تنها با بهره گیری خلاقانه از تغییر برای هدایت خود تغییرات است که می توان از آسیب شوک آینده در امان ماند و به آینده ای بهتر وانسانی تر دست یافت.از سوی دیگر زیربنای "تغییر دادن "و"تغییر یافتن" آمادگی وعلاقمندی برای پذیرش آن است ،در غیر این صورت تغییر لزوما اتفاق نمی افتد ، نتایج پیش بینی شده را به همراه ندارد و همواره با مقاومت وحالتهای تدافعی افراد همراه است .نکته مهم دیگری که بایستی دراین راستا مورد مداقه قرار گیرد آن است که بدانیم که اصولا هر گونه فناوری و تکنولوژی، ابزار است و بکارگیری کارآمد هر نوع فناوری از اندیشه، فرهنگ و مناسبات عمیق اجتماعی نشات می گیرد. بنابراین برای بهره گیری موثر و کارآمد از فناوری اطلاعات، به ویژه در توسعه آموزش نیازمند بهبود رویکردها، بازبینی سیاست های آموزشی، سازمان دهی مجدد محتوا، بهسازی نیروی انسانی، طراحی برنامه های درسی اثربخش و تحول معیارهای فرهنگی برای فراهم کردن همزیستی با فناوری نوین هستیم.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی آموزشی ، فرایند آموزش ، روش درسی ، فناوری اطلاعات ، توسعه آموزش