پژوهشی در زمینه بررسی میزان اثربخشی ارتباط اخلاقی موثر معلم با دانش آموزان در مدارس سراسر کشور

کودک با ورود به مدرسه با سومین عامل مهم زندگی اش روبه رو می شود. که گاهی حتی تاثیرش از خانواده شدید تر و عمیق تر است. کودک اوقات نسبتا زیادی را در مدرسه و در کنار معلم سپری می کند. و معلم نفوذ زیادی در رشد شخصیت او دارد.او می تواند عامل سازندگی یا انحطاط اخلاقی در کودک باشد.او می تواند مشکلات و انحرافات اخلاقی ساخته اند، اصلاح و تربیت کند و یا بنای اخلاقی صحیحی که مادر و پدر برای فرزندشان پی ریزی نموده ویران نماید.معلم از دو طریق می تواند به تربیت اخلاقی دانش آموزان بپردازد: از لحاظ رفتاری ؛ یعنی با استفاده از نقش الگویی خودش، و دیگر از طریق آموزش.دانش آموز، معلم را الگو و سرمشق اخلاق و رفتار خویش قرار می دهد، زیرا شاگرد معلم را سرآمد افراد و والاترین شخصیت ها می داند، پس سعی می کند کمالات و شخصیت او را در خویش تجلی دهد و همان راه را برود که او رفته است. او آنچه را معلمش خوب بداند ارج می نهد، و آنچه را بی ارزش شمارد بدو زشت م انگارد.او، معلم را محور تمام ارزش های انسانی و اجتماعی می داند ؛ بنابراین حتی ضد ارزش های وجود معلم را ارزش می پندارد. در این مواقع ممکن است دانش آموز دچار تعارض و تردید گردد زیرا بین آنچه قبلا از والدین آموخته و آنچه اکنون می بیند، اختلاف است. او نمی خواهد بپذیرد معلمش ممکن است اشتباه کند، در این صورت ممکن است نسبت به ارزشهایی که آموخته بی اعتماد گردد یا سرگردانی و تعارض او باقی بماند.با توجه به آنچه گفته شد وظیفه معلم به امر تدریس و آموزش محدود نشده و رسالتش پایان نمی یابد. بلکه معلم مسئول روح و روان و عقل و فکر شاگردانش است او شخصیت و رفتار دانش آموزان را شکل می دهد و تثبیت می نماید ؛ بنابراین قبل از هر چیز شخصیت و رفتار خود معلم باید ساخته شده باشد.

کلیدواژه ها:

ارتباط اخلاقی ، معلم ، دانش آموزان ، مدرسه ، الگو ، شخصیت ، تدریس و یادگیری