بررسی تاثیر غلظت های مختلف اتانول بر مواد جامد محلول و pH میوه در افزایش طول دوره انبارمانی میوه موز در سردخانه

موز میوهای گرمسیری است که به طور گسترده ای در سراسر جهان توسط مردم پذیرفته شده است، ترکیب شیمیایی آن به دلیل خواصارگانولپتیکی و ارزش غذایی بسیار مهم است. به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف اتانول بر افزایش طول دوره انبارمانی میوه موز درسردخانه، پژوهشی در تابستان سال ۱۳۹۴ در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد به صورت فاکتوریل بر پایه طرحکاملا تصادفی در سه تکرار طراحی و اجرا گردید. فاکتور اول غلظت های مختلف اتانول (شامل: شاهد (آب مقطر)، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ درصد) و فاکتور دوم مدت زمان انبارمانی در چهار زمان مختلف با فاصله ۷ روز نگهداری (شامل: روز اول (قبل از نگهداری)، ۷، ۱۴ و ۲۱ روزانبارداری) بود. نتایج بیانگر افزایش معنی دار (pH(P<۰.۰۱ میوه، مواد جامد محلول طی انبارداری بود. غلظت های مختلف اتانول نیزتاثیر معنی داری (P<۰.۰۱) بر صفات مذکور به جز کاتالاز و ویتامین ث داشتند. اثر متقابل زمان انبارمانی و اتانول بر pH میوه، مادهجامد محلول کل تاثیر معنی داری داشتند. بر همین اساس کاربرد و افزایش غلظت اتانول باعث افزایش مواد جامد محلول طی انبارداریگردید. بیشترین مقدار اتیلن (۲ میکرولیتر بر کیلوگرم در ساعت) مربوط به غلظت های ۶۰ و ۷۵ درصد اتانول در روز ۲۱ نگهداری بود. براساس نتایج کلی از این بررسی طی نگهداری موز افزایش تولید اتیلن میوه، باعث کاهش سفتی بافت و افزایش تغییر رنگ میوه و به تبعآن کاهش بازار پسندی موز گردید که کاربرد اتانول با کاهش اتیلن میوه تا حدی باعث کاهش ضایعات کیفی میوه طی نگهداری گردید.

کلیدواژه ها:

اتانول ، اتیلن ، انبارمانی میوه ، کیفیت میوه ، موز