بررسی اثرات انعطاف پذیری دورن صفحه ای سیستم های کف برتقاضای لرزه ای سازه های نامتقارن

امروزه استفاده از سقف و کف های نوین صنعتی با توجه به مزایای اقتصادی و قابلیت به کارگیری در دهانه های بلند و همچنینسرعت اجرای آنها، درحال توسعه روزافزون در صنعت ساخت وساز کشور است. بااینوجود، چگونگی رفتار این سیستم های کف جدیدبه عنوان دیافراگم لرزه ای هنوز در عمل مشخص نشده است و از طرفی طراحی آنها در جامعه مهندسی ایران، عموما با فرضیات سادهکننده ای از قبیل فرض صلبیت کامل دیافراگم لرزه ای انجام می شود. به عبارت دیگر، فرض صلبیت کامل دیافراگم یکی از فرض های اصلیاست که با توجه به سادگی کاربرد آن به طور گسترده در رویه های متداول طراحی در دفاتر مهندسی مورداستفاده قرار می گیرد. بااین وجود،تعیین دقیق میزان انعطاف پذیری دیافراگم سقف، اغلب بدون مدلسازی دقیق اجزای محدود، که بسیار وقت گیر و دارای هزینه محاسباتیبالا است، امکان پذیر نیست. بنابراین همواره این امکان وجود دارد که دیافراگم های به ظاهر صلب بر اساس ضوابط تجویزی آیین نامه هایلرزه ای، درجاتی از انعطاف پذیری درون صفحه ای را در زلزله ها تجربه کنند. ازآنجاکه انعطاف پذیری دیافراگم دارای عدم قطعیت بیشتریدر سازه های نامتقارن در پلان است، این تحقیق به بررسی اثرات ناشی از انعطاف پذیری احتمالی دیافراگم ها بر تقاضای المان های باربرجانبی ساختمانهای مقید پیچشی می پردازد. نشان داده شده است که علاوه بر اثرات انعطاف پذیری دیافراگم که در پیشینه پژوهش بهآنها اشاره شده، وجود المان های عرضی در طی فرآیند طراحی سازه های با دیافراگم صلب و کاهش سریع قابلیت جذب نیرو در اینالمانها در اثر انعطاف پذیری جزئی دیافراگم، همچنین می تواند به عنوان یک منبع مهم خطا در برآورد تقاضای المانهای باربر جانبیسازه ای نقش داشته باشد. بر این اساس، نتایج تحقیق پیشنهاد می کند که طراحان سازه می بایست اثرات نامطلوب انعطاف پذیری دیافراگمرا خصوصا در سازه های مقید پیچشی مدنظر داشته باشند.

کلیدواژه ها:

سیستم های کف نوین ، دیافراگم لرزه ای ، انعطاف پذیری سقف ، رفتار لرزه ای ، ساختمان های نامتقارن در پلان