بررسی نقش فضاهای سبز شهری در خدمات اکوسیستم

فضای سبز شهری به عنوان بخش جاندار محیط شهری مکمل بخش بی جان شهر، یعنی ساختار کالبدی شهر، می باشد. امروزه جامعه شناسان، روانشناسان و پزشکان بر این باورند علاوه بر تامین بهداشت جو و محیط مکان های مسکونی، نقش مثبتی در سلامتی شهروندان، برعهده دارند که از مهمترین آن می توان به تاثیرات آن بر زندگی شهروندان می باشد که روزانه ساعاتی را برای گذراندن اوقات فراغت خود در این گونه فضاها می گذرانند. با توجه به مطالب بالا می توان به اهمیت و نقش مهم این فضاها در کیفیت زندگی شهر و سلامت روحی و روانی شهروندان پی برد. سلامت شهروندان و پایداری شهری و کمیت و کیفیت و بازدهی روانی اجتماعی و اکولوژیکی فضاهای سبز شهری یکی از آثار طراحی و برنامه ریزی مناسب شهری می باشد که باید تمام تلاش مسئولین و دست اندرکاران امور شهری برای برآورد آن باشد. به ویژه در طراحی و برنامه ریزی برای احداث شهرهای جدید باید این کاربری با توجه به نیازهای هریک از شهروندان طراحی و مکان یابی گردد. فضای سبز، ضمن تامین بستر مناسب برای ارائه بهتر خدمات اکوسیستمی، زمینه را برای ارتباط بیشتر مردم با محیط زیست فراهم کرده و نقش مهمی در تضمین پایداری ایفا می کند. فضای سبز شهری به دلیل خدماتی که ارائه می کند صرفه جویی و بهره وری اقتصادی را به همراه داشته و بستر سازی، شرایط را برای حضور مردم و ارتقاء تعاملات آنها با یکدیگر و با محیط فراهم می آورد. بنابراین می تواند بر دو بعد دیگر هم اثر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

خدمات اکوسیستم ، فضای سبز ، محیط شهری