واکاوی طرح توسعه شهری مصدرسیتی در کشور امارات به مثابه یکی از طرح های موفق جهان در حوزه ی پایداری

در سال ۲۰۰۶ ابوظبی شروع به اقدامی ابتکاری در خصوص سیاستی جدید برای انرژی تجدیدپذیر نمود و آن احداث شهر مصدر درمساحتی بالغ بر ۶ کیلومترمربع برای جمعیتی بین ۳۵ تا ۵۰ هزار نفر بود. ساخت این شهر با هدف ایجاد یکی از پایدارترین شهرهای دنیااز سال ۲۰۰۸ توسط موسسه علوم و فناوری مصدر با همکاری موسسه فناوری ماساچوست آغاز شده است. با توجه به ویژگی های اقلیمی واکولوژیکی محل جانمایی شهر مصدر، گروه فاستر و همکاران در راستای اهداف طراحی پایدار سعی کردهاند که تا به بهترین نحو ممکن ازنقاط قوت محیطی و اقلیمی در کار خود استفاده نمایند. بنابراین، پژوهش پیشرو بر آن است تا به واکاوی طرح توسعه شهری مصدرسیتیدر کشور امارات به مثابه یکی از طرح های موفق جهان در حوزه ی پایداری بپردازد. بدین ترتیب، این پژوهش ازلحاظ روش جز پژوهش هایکیفی، ازلحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و ازلحاظ ماهیت، در زمره ی پژوهش های توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش مبتنی بر منابع کتابخانه ای، اینترنتی و مرور اسنادی بوده و سپس در پرتو آن اقدام به واکاوی طرح توسعه شهریمصدرسیتی از حیث موقعیت شهر، شاخصه های کلی شهر، چشم انداز توسعه شهر، مراحل ساخت شهر و واکاوی شاخص های پایداری درطرح توسعه این شهر شده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که شکل گیری یک قطب جهانی برای آموزش تحقیقات توسعه و تولیدتکنولوژی های پاک، همسو شدن با پیشگامان و شرکت های پیشرو در صنعت تکنولوژی پاک، متنوع ساختن اقتصاد ابوظبی با تمرکز برانرژی های تجدیدپذیر، توسعه شهری پایدار که بالاترین کیفیت زندگی با کمترین اثرات زیست محیطی در هم آمیخته باشند و ایجادشهری بدون کربن که تنها انرژی های تجدیدپذیر در آن تولید میشود و هدر رفت منابع در آن صفر است، ازجمله اهداف کلی طرحتوسعه شهری مصدرسیتی بوده است. همچنین اصول اساسی این طرح نیز به حداقل رساندن دریافت های خورشیدی، به حداکثررساندن جریان های باد، کاهش مصرف انرژی و افزایش انرژی کارایی بوده است.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، پایداری ، شهر بدون کربن ، انرژی های تجدیدپذیر ، شهر مصدرسیتی