توسعه پایدار مناطق بیابانی با تثبیت ماسه های روان (تکنیک ها، راهکارها، مزایا و معایب )

حرکت ماسه های روان به عنوان یکی از مخاطرات محیطی مهم در مناطق بیابانی ، همواره بخش های زیادی مانند کشاورزی ، صنعت ، حمل ونقل و زیرساخت ها را با چالش روبرو کرده است . پویایی و حرکت تپه های ماسه ای ، آنها را به کانون بحران تبدیل کرده و برای مراکز شهری و روستایی ، مراکز اقتصادی و غیره مشکل آفرین شده است . تحقیقات و مطالعات در رابطه با تثبیت تپه های ماسه ای به صورت جداگانه برای هر کدام از روشهای تثبیت و یا مزایا و معایب آنها انجام شده است . اما در این تحقیق به صورت جامع و کامل ، مروری بر روشها و تکنیک های مختلف تثبیت تپه های ماسه ای در مناطق بیابانی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای صورت گرفت . با بیان عملکرد و اثرگذاری این روشهای تثبیت در مناطق بیابانی و با استناد به مرور مطالعات، مزایا و معایب روشها ارائه شده است . انواع عملیات اجرایی تثبیت کانونهای بحرانی شامل اقدامات بیولوژیکی ، مکانیکی و عملیات تلفیقی مکانیکی - بیولوژیکی هستند که کارکرد و چارچوب اجرایی و انواع و ابزارهای مختلف مورد استفاده در هر کدام از این اقدامات ارائه و موقعیت و مکان مناسب جهت انجام هر کدام از تکنیک های مختلف تثبیت تپه های ماسه ای تشریح شده است . تثبیت تپه های ماسه ای و متعاقبا احیای این مناطق و بازگشت حیات به مناطق بحرانی و اطراف آن به منظور دستیابی به توسعه پایدار مناطق بیابانی امری لازم و ضروری است که با آگاهی و انتخاب مناسب عملیات تثبیت می -توان به توقف تخریب زمین و بیابانزایی و پایداری مناطق خشک و بیابانی به عنوان یکی از مهم ترین چالش ها و برنامه های مدیریتی کشور امیدوار بود.

کلیدواژه ها:

ماسه های روان ، تثبیت ، روش مکانیکی ، عملیات بیولوژیکی ، مناطق بیابانی .