نقش خانواده در بزهکاری و گسترش پدیده کودکان کار پرخطر

یکی از مسائل پیچیده و ناراحتکننده فعلی که توجه بسیاری از محققین، جامعه شناسان، جرم شناسان و متخصصین امر را به خود مشغول نموده است موضوع مجرمین کم سن و سال و یا به اصطلاح (اطفال و نوجوانان بزهکار) میباشد که روز به روز هم گسترش بیشتری می یابدو مخصوصا باید افزود که این افزایشگسترش غالبا در کشورهایی از جهان به چشم می خورد که از لحاظ اقتصادی در سطح کاملا پیشرفته ای قرار دارند. بدون شک، جوامع بشری در هر شرایطی به همزیستی مسالمت آمیز به همنوعان خود نیازمند هستند. آنچه مسلم است تا امروز به دلیل اختلافات زیربنایی و ریشه ای مختلفی ازجمله در مسائل عقیدتی، فرهنگی و مذهبی و درعین حال تفاوت هایی که در ارزشهای پذیرفتهشده در حیطه های گوناگون اجتماعی وجود دارد، یک توافق و تفاهم عمومی و جهانی استقرار پیدا نکرده است. تمام انسان ها از هر قوم و قبیله، نژاد و مذهب، دین و عقیده اتفاق نظر دارند که یکی از محوری ترین اعمال فردی و اجتماعی، تربیت و هدایت درست کودکان برای آینده می باشد. کودکان و نوجوانان سرمایه های معنوی جامعه میباشند؛ و سلامت روح و جسم آنها تضمین کننده سلامت جامعه در آینده است؛ بنابراین مسائل آنان ازجمله مسائلی است که باید به آنها توجه ویژهای شود. بررسی ریشه ای مسائل اطفال و از آن جمله بزهکاری اطفال، برای رسیدن به یک جامعه ایدئال شرطی ضروری است. طبعا اگر طفلی به هر دلیلی از ابعاد جسمانی، روانی و رفتاری به نقصان و یا انحرافی مبتلا گردد، قهرا بازپروری وی مستلزم هزینه های هنگفتی خواهد بود از طرف دیگر بسیاری از افراد که همواره مرتکب جرائم گوناگون میشوند همان کودکان بزهکار دیروز هستند. این پژوهش به روشی مروری به نقش خانواده در بزهکاری و گسترش پدیده کودکان کار پرخطرمی پردازد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، بزهکاری ، کودکان کار ، نابهنجاری