بررسی رابطه بین ادراک از جو کلاس و وجدان تحصیلی با یادگیری خودتنظیمی: نقش واسطه ای انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه گری انعطاف پذیری شناختی در رابطه بین ادراک از جو کلاس و وجدان تحصیلی با خودتنظیمی یادگیری صورت گرفت. شرکت کنندگان این پژوهش شامل ۳۱۵ نفر از دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این افراد پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و دیگروت، انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال، ادراکات از فعالیتهای کلاسی جنتری و همکاران و وجدان تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ را تکمیل کردند. برای تعیین پایایی و روایی ابزارها به ترتیب از روش آلفای کرونباخ و تحلیل عامل تاییدی استفاده شد. به منظور بررسی مدل مفهومی، روش مدلیابی معادلات ساختاری به کار گرفته شد. یافته های حاصل از پژوهش حاکی از برازش مطلوب مدل با داده ها بود. این مدل ۷۱ درصد واریانس باورهای انگیزشی و ۶۴ درصد واریانس راهبردهای خودتنظیمی را تبیین میکرد. طبق مدل، ادراک از جو کلاس، وجدان تحصیلی و انعطاف پذیری شناختی با همه ابعاد خودتنظیمی یادگیری رابطه مثبت و معناداری داشتند. همچنین ادراک از جو کلاس و وجدان تحصیلی با انعطاف پذیری شناختی رابطه مثبت و معناداری را نشان دادند علاوه بر آن، نتایج تحلیل مسیر تایید کرد که انعطاف پذیری شناختی نقش واسطهگری معناداری را در رابطه بین ادراک از جو کلاس و وجدان تحصیلی با خودتنظیمی یادگیری ایفا میکند. نتایج پژوهش، حاوی تلویحات نظری و عملی در زمینه ارتقاء توانایی انعطاف پذیری شناختی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بود.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودتنظیمی ، اداک از جو کلاس ، انعطاف پذیری شناختی.