نقش خوش بینی و خودکارآمدی هیجانی در پیش بینی هوش اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۰۳

توانایی تعامل افراد با یکدیگر و موفقیت آنان در ارتباطات اجتماعی تا حدود زیادی به هوش اجتماعی وابسته است. این پژوهش با هدف تعیین میزان نقش خوش بینی و خودکارآمدی هیجانی در هوش اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳انجام گرفته و از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و با توجه به روش، یک تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. در این راستا با استفاده از جدول کریجسی و مورگان ( (۱۹۷۰ تعداد ۲۳۶ نفر از دانشجویان بر اساس نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه های خوش بینی (LOT-R)، خودکارآمدی هیجانی (ESES ) و هوش اجتماعی((TSIS را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به روش همزمان استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین خوش بینی و خودکارآمدی هیجانی با هوش اجتماعی و مولفه های آن، رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. متغیر خودکارآمدی هیجانی حدود ./۴۳ و متغیر خوش بینی حدود./۲۳ متغیر هوش اجتماعی را پیش بینی می کنند.بنابر این با اطلاع از میزان خوش بینی و خودکارآمدی هیجانی دانشجویان، می توان، هوش اجتماعی آنان را پیش بینی کرد.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، خودکارآمدی هیجانی ، هوش اجتماعی ، دانشجو