اثربخشی گروه درمانی تحلیلی بر همدلی نوجوانان شهر کرج

همدلی به عنوان ظرفیت افراد برای ادراک و فهم رفتار دیگران، تجربه هیجانات و احساسات آنها و بیان آنچه توصیف شده است . هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی تحلیلی بر همدلی نوجوانان است. طرح پژوهش نیمه آزمایشی به همراه پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری ۲ ماه ه بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان شهر کرج بودند و نمونه آماری شامل نوجوانان مراجعه کننده به کلینیک بود. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود و تعداد حجم نمونه ۳۰ نفر بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه همدلی دیویس ( (۱۹۸۳ استفاده شد. جلسات گروه درمانی تحلیلی ۲۴ جلسه یک ساعته بود که به صورت هفتگی برگزار می شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی بن فرونی با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تحلیل شدند. نتایج بیانگر این بود که گروه درمانی تحلیلی به صورت معنی داری موجب افزایش همدلی در نوجوانان شد و دوره پیگیری نشان داد این تغییر پایدار بوده است (P< ۰/۰۰۱) به طور کلی می توان گفت گروه درمانی تحلیلی درمان مناسبی برای نوجوانان محسوب می شود و با استفاده از این روش می توان سلامت روان نوجوانان را بالا برده و برخی از مشکلات رفتاری شان را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی تحلیلی ، همدلی ، نوجوانان