ارتباط هوش هیجانی و خودکارآمدی معلمان مقطع ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی و خودکارآمدی معلمان مقطع ابتدایی شهر سنندج میباشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان سنندج در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ به تعداد ۵۰۴ نفر تشکیل میدهند که با توجه به روش کوکران ۲۱۸ نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های هوش هیجانی نوکا و آهیااوزو ( (۲۰۱۰ و خودکارآمدی معلمان تشانن موران و وولفولک هوی ( (۲۰۰۱ و جهت تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بوده که رابطه هوش هیجانی با خودکارآمدی معلمان به صورت مثبت و معنیدار (β = ۰/۶۹۲) میباشد. بنابراین میتوان بیان داشت که احساس قوی کارآمدی برای انطباق و تغییر موفقیتآمیز حیاتی است و هوش هیجانی و خودکارآمدی از اساسیترین ویژگیهای معلمان برای ایجاد اثرات مثبت بر دانش آموزان بوده و داشتن معلمانی که مستعد درک و مدیریت عواطف باشند، برای رشد شخصی دانش آموزان و همچنین برای ساختن یک محیط یادگیری مثبت و خودتنظیم کننده مفید خواهد بود.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خودکارآمدی معلمان ، مقطع ابتدایی