اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پرخاشگری نوجوانان در مراکز شبه خانواده ی بهزیستی

با توجه به اهمیت بسیار بالای دوره نوجوانی هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پرخاشگری نوجوانان در مراکز شبه خانواده ی بهزیستی است، روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه مراکز نگهداری نوجوانان پسر ۱۲ تا ۱۸ سال است که تعداد آن به ۱۰۰ نفر میرسد. جامعه هدف این پژوهش شامل سه مرکز میباشد که به صورت تصادفی انتخاب و تعداد آن -۵۵ نفر است. حجم نمونه با جدول مورگان به دست آمد و تعداد ۴۰ نفر که شرایط ملاک ورود به طرح را داشتند به صورت هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و به مقیاس پرخاشگری (باس- پری، (۱۹۹۲ در دو مرحله پاسخ دادند. جلسات طبق شیوه نامه درمانی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برگزار شد. بر اساس یافته ها مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه آزمایش اثربخشی ۱۴/۲درصدی بر کاهش پرخاشگری را نشان میدهد. بنابراین با توجه به این نتایج رویکرد درمانی پذیرش و تعهد میتواند به عنوان برنامه موثر مورداستفاده ی روانشناسان، مشاوران و مددکاران در این مراکز باشد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، شبه خانواده