نقش میانجیگری حمایت اجتماعی در پیشبینی افسردگی بر اساس سبکهای دلبستگی و انعطاف پذیری شناختی در دختران دارای تجربه شکست عاطفی

هدف از انجام پژوهش حاضر، مطالعه نقش میانجیگری حمایت اجتماعی در پیشبینی افسردگی بر اساس سبکهای دلبستگی و ویژگیهای شخصیتی در دختران دارای تجربه شکست عاطفی است. این مطالعه از نوع همبستگی است و برای مطالعه موضوع پژوهش از پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم (BDI-II) استفاده شده است. این پرسشنامه همانند ویرایش نخست از ۲۱ ماده تشکیل شده است که آزمودنی برای هر ماده یکی از چهارگزینه ای را که نشاندهنده شدت علامت افسردگی است را برمیگزیند. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دختران دارای تجربه شکست عاطفی است که از بین آنها ۲۰۰ نفر بهصورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. نتایج پژوهش نشان میدهد حمایت اجتماعی ادراک شده رابطه بین سبک دلبستگی ایمن و انعطاف پذیری شناختی با افسردگی را به صورت منفی و رابطه بین سبک دلبستگی دوسوگرا با افسردگی را بهصورت مثبت و معنادار میانجیگری میکند. اختلال افسردگی، یک اختلال طولانی و پایا است و منجر به ایجاد اختلالات عملکردی و اجتماعی اساسی میشود. ازجمله عوامل تاثیرگذار بر افسردگی، میتوان به حمایت اجتماعی، سبکهای دلبستگی و انعطاف پذیری شناختی اشاره کرد. حمایت اجتماعی به عنوان منابعی که توسط دیگران مخصوصا دوستان و خانواده و اطرافیان ایجاد میشود تعریف شده است و در افسردگی نقش مهمی دارد. سبکهای دلبستگی اهمیت پیشبینی کنندگی زیادی در بهداشت روانی دارند. سبکهای دلبستگی از شاخصهای پیش بینی کننده انعطاف پذیری شناختی در بین افراد است. کسانی که انعطاف پذیری شناختی ندارند هنگام احساس غم به نشخوار فکری گرایش پیدا میکنند، زیرا به دشواری میتوانند برای رهایی از چنین احساسات، روشهای مقابله ای جایگزین بیابند.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، افسردگی ، سبکهای دل بستگی ، انعطاف پذیری شناختی ، شکست عاطفی.