بررسی رابطه بین سبکهای فرزندپروری و تاب آوری با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه بیرجند

مواد مخدر و پیامدهای مصرف آن یکی از چالشهای بزرگ جوامع امروزی است. از آنجایی که اعتیاد در بین دانشجویان شیوع بالایی دارد و شناخت عوامل موثر در مصرف مواد مخدر نیز ضروری بهنظر میرسد، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبکهای فرزندپروری و تاب آوری با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه بیرجند طراحی و اجرا شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دانشگاه بیرجند که در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل هستند تشکیل دادند. از بین این افراد، نمونه ای به حجم ۱۸۰ نفر، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. داده های پژوهش با مراجعه به گروه ها و کانالهای مجازی دانشگاه بیرجند و ارسال تصادفی پرسشنامه های پژوهش برای دانشجویان، گردآوری شد. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه مقیاس آمادگی به اعتیاد وید، بوچر، مککنا و بنپورات، سبکهای فرزندپروری بامریند و تاب آوری کانر و دیویدسون است. داده های پژوهش در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ با کمک آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی) تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که گرایش به مصرف مواد مخدر با تابآوری و سبک فرزندپروری مقتدرانه، رابطه منفی و معنادار دارد. رابطه بین سبک فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه با گرایش به مصرف مواد مخدر مثبت است اما این رابطه به لحاظ آماری معنادار نیست. با توجه به نتایج پژوهش و وجود رابطه منفی و معنادار بین گرایش به مصرف مواد مخدر با تابآوری و سبک فرزندپروری مقتدرانه، میتوان نتیجه گرفت که این دو متغیر در کاهش گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه بیرجند موثر هستند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، دانشجویان ، سبکهای فرزندپروری ، مصرف مواد مخدر