پیشبینی پرخاشگری مدرسه ای براساس خودپنداره تحصیلی و هوش هیجانیدر دانش آموزان دختر

این پژوهش با هدف پیش بینی پرخاشگری مدرسهای براساس خودپنداره تحصیلی و هوش هیجانی در دانش آموزان انجام شد. پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان سرپل ذهاب در سال ۱۴۰۲ بود که با نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۰۰ نفر انتخاب شدند و به ابزارهای خودگزارش دهی شامل پرسشنامه پرخاشگری مدرسهای (اورپیناس و فرانکوسکی، (۲۰۰۱، خودپنداره تحصیلی (یی یسن چن، (۲۰۰۴ و پرسشنامه هوش هیجانی (شرینگ، (۱۹۹۶ پاسخ دادند. تحلیل داده ها با روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد که بین پرخاشگری مدرسه ای با خودپنداره تحصیلی و هریک از مولفه های آن رابطه منفی و معناداری وجود دارد .(P<۰/۰۵ ) همچنین، رابطه بین پرخاشگری مدرسه ای با هوش هیجانی و مولفه های آن در دانش آموزان منفی و معنادار بود .(P<۰/۰۵) تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان نیز نشان داد که ۳۵ درصد واریانس پرخاشگری مدرسهای براساس متغیرهای پیشبین قابل تبیین بوده است.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری مدرسه ای ، خودپنداره تحصیلی ، هوش هیجانی ، دانش آموز.