اثربخشی بازی درمانی دلبستگی محور بر خودکارآمدی و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه اول ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی دلبستگی محور بر خودکارآمدی و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه اول ابتدایی انجام شد. پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون-پسآزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه اول ابتدایی دبستان شهید داورزنی شهر قرچک در سال ۱۴۰۲ بود که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه باورهای خودکارآمدی (موریس، (۲۰۰۱ و اشتیاق تحصیلی (فردریکس و همکاران، (۲۰۰۴ پاسخ دادند. داده ها با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیره و با SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد که پس از دریافت ۸ جلسه برنامه بازی درمانی دلبستگی محور، در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره خودکارآمدی کل F=۱۸/۲۳۹)، P=۰/۰۱۳ و (Eta=۰/۵۸۰ و ابعاد آن شامل کارآمدی اجتماعی F=۱۱/۱۲۵)، P=۰/۰۰۷ و (Eta=۰/۴۱۰، کارآمدی تحصیلی F=۱۴/۷۴۲)، P=۰/۰۱۶ و (Eta=۰/۵۹۱ و کارآمدی هیجانی F=۱۳ /۷۱۲)، P=۰/۰۱۰ و (Eta=۰/۵۱۲ و همچنین اشتیاق تحصیلی کل F=۲۱/۷۲۱)، P=۰/۰۱۲ و (Eta=۰/۶۳۵ و ابعاد آن شامل اشتیاق رفتاری F=۱۰/۶۳۲)، P=۰/۰۰۶ و (Eta=۰/۵۳۶، اشتیاق عاطفی F=۱۲/۳۷۶)، P=۰/۰۰۹ و (Eta=۰/۴۱۲ و اشتیاق شناختی F۱۳۱۱/۴۶۲)، P=۰/۰۱۰ و (Eta=۰/۴۷۶ در آزمودنیهای دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معنادار بود که حاکی از اثربخشی برنامه مداخله ای است .(P<۰/۰۵) با توجه به نتایج پژوهش میتوان از برنامه بازی درمانی دلبستگی محور به عنوان یک مداخله کلیدی در حوزه پیشگیری از آسیبهای هیجانی و رفتاری و ارتقای بهداشت روانی و فرایندهای تحصیلی دانش آموزان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی دلبستگی محور ، خودکارآمدی ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموز