نقش خلاقیت درفرآیند یادگیری و یاددهی

دستاوردهای تکنولوژیک و سیستم های مخابراتی عامل پیشرفت های شگرفی در زمینه آموزش و پرورش می باشند. با حذف فاصله های جغرافیایی به وسیله اینترنت و فناوری ارتباط، دانش آموزان قادرند به اطلاعاتی دست یابند که قبلا در کلاس های درس یا در کتابخانه ها به آنها دست می یافتند. فرایند یادگیری دستخوش تغییرات است بنابراین یا معلمان باید با این تغییرات همسو شوند یا شکست خورده و عقب بمانند. خداوند متعال موهبت خلاقیت را فقط به عده ای خاص نداده است. خلاقیت نوعی تخصص و مهارتی است که افراد می توانند آن را در خود، شکوفا نمایند. امروز ثابت شده است که بر خلاف باور بسیاری که ابداع و خلاقیت را خصوصیت ذاتی بعضی از افراد می دانند، این استعداد در نوع بشر به اندازه حافظه عمومیت دارد و می توان آن را با کاربرد اصول و فنون معین و ایجاد محیطی مناسب پرورش داد.خلاقیت به معنای خلق و آفرینش اندیشه ها، ایده ها، افکار نو و بدیع، متفاوت نگریستن ، کشف و ابداع راه حل های جدید برای حل یک مساله است و نوآوری فرایند کسب اندیشه های خلاق و تبدیل آن به محصول و خدمت و یا یک روش عملیاتی مفید است. معلمان و مربیان آموزشی در شناسایی علایق و زمینه های رشد خلاقیت و نوآوری دانش آموزان بسیار مثمر ثمر می باشند زیرا اگر این نیرو که در واقع مولد انرژی در جامعه است با بی توجهی روبرو گردد آموزش و پرورش هر روز ضعیف تر شده و چرخهای آن یکی پس از دیگری از حرکت باز خواهد ایستاد.قطعا ورود خلاقیت در فرآیند یاددهی و یادگیری تاثیرات شگرفی خواهد داشت که ما به بررسی آن میپردازیم.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، معلمان و مربیان ، افکار نو و بدیع ، فرآیند یادگیری ، دانش آموزان ، پیشرفت