مطالعه ای پیرامون قابلیت اعاده پذیری رای داوری در مقررات ایران با نگرشی بر حقوق فرانسه

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 153

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

DHCONF07_363

تاریخ نمایه سازی: 15 خرداد 1403

چکیده مقاله:

نهاد داوری اساسا یک توافق برای ایجاد عدالت خصوصی است که از طریق یک مرجع غیردولتی این عدالت برپا میشود. در حقوقفرانسه طبق ماده ۵۹۳ قانون آئین دادرسی مدنی، هدف از اعاده دادرسی، عدول از رای دارای اعتبار امر قضاوت شده است تا هم درامور موضوعی و هم در امور حکمی رای جدیدی صادر نشود و این امر تنها از طرفین یا اشخاصی که در رای مورد نمایندگی قرار گرفتهاند قابل درخواست بوده و متقاضی اعاده دادرسی باید تمامی طرفین رای مورد تقاضا را طرف دعوا قرار دهد وگرنه قابل پذیرش نیست.طبق صدر ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی ایران، اعاده دادرسی صرفا نسبت به احکام قطعی و حکم غیابی که مهلت داخواهی وتجدیدنظر آن سپری شده باشد امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

روناک تاب

کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج