بررسی و تحلیل صورخیال در منظومه پلنگینه پوش روستا ولی

پلنگینه پوش منظومه ای عاشقانه- پهلوانی، شاهکار ادبیات کلاسیک گرجستان سده دوازدهم میلادی سروده شوتا روستاولی می باشد. ویدر سرایش این اثر از شاعرانی مثل فردوسی، فخرالدین اسعد گرگانی و نظامی الهام گرفته به گونه ای که می توان گفت این اثر چه از لحاظزبان و چه از نظر محتوای داستان، تحت تاثیر داستان پردازی ایرانی همچون شاهنامه فردوسی ، منظومه ویس و رامین و آثیار نظامی قرارگرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی و تحلیل صورخیال در پلنگینه پوش روستا ولی میباشد. این پژوهش که با روش توصیفی –تحلیلی و براساس مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است در صدد رسیدن به پاسخ این پرسش است که آیا روستا ولی توانسته از عناصرتصویر ساز به خوبی بهره ببرد؟ در این مقاله با واژه هایی مانند تشبیه، استعاره، کنایه و نماد آشنا می شویم. بررسی پلنگینه پوش نشانگر آناست که روستا ولی در سرایش این اثر از آرایه پرکاربرد تشبیه به ویژه تشبیه بلیغ در منظومه خود بیشترین بهره را برده است.

کلیدواژه ها:

پلنگینه پوش ، تشبیه ، استعاره ، کنایه ، نماد