تاثیر رهبری فراگیر بر سازگاری شغلی با توجه به نقش میانجی عدالت تعاملی (مورد مطالعه شرکتهای کوچک و متوسط شهرک صنعتی بیرجند)

هدف اصلی این تحقیق تعیین تاثیر رهبری فراگیر بر سازگاری شغلی با توجه به نقش میانجی عدالت تعاملی در بینمدیران و کارکنان شرکتهای کوچک و متوسط شهرک صنعتی بیرجند بود. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و براساس ماهیت و نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد و از نظر زمان نیز، از نوع مقطعی است. جامعه آماری این تحقیق کلیه مدیران و کارکنان شرکتهای کوچک و متوسط شهرک صنعتی بیرجند بوده که به روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای بر اساس جدول کرجسی مورگان، نمونه آماری پژوهش ۱۴۸ نفر مشخص شد. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس رهبری فراگیر از کارملی و همکاران (۲۰۱۰)؛ مقیاس سازگاری شغلی از داویس و لوفکویست (۱۹۸۴) و عدالت تعاملیاز نیهوف و مورمن (۱۹۹۳) بود که ضرایب آلفای کرونباخ آنها به ترتیب برابر با ۰/۸۶۲، ۰/۹۲۶ و ۰/۷۹۹ به دست آمد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۲۵ برای آمار توصیفی و برای تعیین رابطه بین متغیرها از معادلات ساختاری بانرم افزار SmartPLS بهره گرفته شدند.نتایج پژوهش نشان داد که رهبری فراگیر بر عدالت تعاملی و سازگاری شغلی تاثیرمثبت و معنی داری دارد؛ همچنین تاثیر مثبت و معنیداری عدالت تعاملی بر سازگاری شغلی تایید شد. در نهایت نیزمیانجیگری عدالت تعاملی در رابطه بین رهبری فراگیر و سازگاری شغلی در بین مدیران و کارکنان شرکتهای کوچک ومتوسط شهرک صنعتی بیرجند تایید شد.

کلیدواژه ها:

رهبری فراگیر ، سازگاری شغلی ، عدالت تعاملی ، شرکتهای کوچک و متوسط ، بیرجند