بررسی جلوه های نوستالژی در اشعار رعدی آذرخشی

حسرت و یاد دوران گذشته باعث بروز غم و اندوه در انسانها می شود. حسرت گذشته های شیرین وتقابل زمان حال با این گذشته نوستالژی یا غم غربت نامیده میشود. آنچه غم غربت را در وجود انسانها می کاردجدایی از جایگاه اصلی، اوضاع و احوال اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و کلا وضع نابسامان زندگی کنونی است.میتوان گفت این رفتار ناخودآگاه بهمنزله یک احساس عمومی در همه افراد متجلی میشود. نوستالژی یکی ازموضوع های مهم شعر معاصر پارسی است. از جمله شاعر معاصر که حسرت گذشته های خوش ازدست رفته ویادکرد آنها در اشعارش بسامدی فراوان دارد رعدی آذرخشی است. موقعیت و شرایط زندگی، اندیشه و عاطفهقوی، و آشنایی با بسیاری از شاعران و بزرگان منجر به برانگیختهشدن حس نوستالژیکی قوی در شعر رعدی شدهاست. این پژوهش بر آن است به روش تحلیلی توصیفی، به بررسی عوامل ایجاد غم غربت و حسرت به گذشتهدر شعر رعدی آذرخشی بپردازد. غم غربت و یادکرد سرزمین مادری (اقلیم آذربایجان)، خاطرات کودکی، جوانی،مدرسه، عشق، و غیره که نوستالژی فردی این شاعر را تشکیل میدهد.

کلیدواژه ها:

رعدی آذرخشی ، شعرمعاصر ، نوستالژی خاطره فردی و جمعی