بررسی و نقش تربیت پذیری در خودکارآمدی دانش آموزان

هدف از تحقیق حاضر، بررسی و نقش تربیت پذیری در خودکارآمدی دانش آموزان می باشد. روش کار توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات با بررسی نظری و مرور نتایج سایر پژوهش ها و نقش تربیت پذیری دانش آموزان در خودکارآمدی انجام شد. خودشناسی از طریق پردازش مهارتهای شناختی ، انگیزشی و عاطفی که عهده دار انتقال دانش و توانائی ها به رفتار ماهرانه هستند ، فعال می شود. به طور خلاصه ، خودکارآمدی به داشتن مهارت یا مهارتها مربوط نمی شود ، بلکه داشتن باور به توانایی انجام کار در موقعیتهای مختلف شغلی ، اشاره دارد. باور کارآمدی عاملی مهم در نظام سازنده شایستگی انسان است . انجام وظایف توسط افراد مختلف با مهارتهای مشابه در موقعیتهای متفاوت به صورت ضعیف ، متوسط و یا قوی و یا توسط یک فرد در شرایط متفاوت به تغییرات باورهای کارآمدی آنان وابسته است. احساس خودکارآمدی ، افراد را قادر می سازد تا با استفاده از مهارتها در برخورد با موانع ، کارهای فوق العاده ای انجام دهند . بنابراین ، خودکارآمدی درک شده عاملی مهم برای انجام موفقیت آمیز عملکرد و مهارتهای اساسی لازم برای انجام آن است . عقاید خودکارآمدی بر میزان استرس، اضطراب و افسردگی که افراد در موقعیت های تهدید کننده یا موقعیت های مسئولیت برانگیز تجربه می کنند تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

تربیت پذیری ، خودکارآمدی ، دانش آموزان