بررسی رابطه مشارکت اولیا در مدارس در انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی

هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه مشارکت اولیا در مدارس در انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی رابطه مشارکت اولیا در مدارس در انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که بهره گیری از منابع والدین به عنوان یک منبع ارزشمند در آموزش وپرورش دانش آموزان استثنایی، می تواند بهبودی قابل توجهی در عملکرد تحصیلی و پیشرفت آن ها را به همراه داشته باشد. درنهایت، توجه به نیازها و مشکلات دانش آموزان، ایجاد ارتباط مثبت بین خانواده و مدرسه و ایجاد حس مشارکت و تعامل در فرآیند آموزش، از عوامل اساسی در افزایش انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی است. توصیه می شود که مدارس و مربیان با ایجاد فضایی باز و متقابل برای همکاری والدین، فرصت های مشارکت والدین را فراهم کنند و آن ها را به عنوان شریکان ارزشمند در فرآیند آموزش وپرورش تلقی کنند. همچنین، آموزش والدین در زمینه راهکارها و روش های موثر در مشارکت در مدارس می تواند به ایجاد رابطه مثبت بین والدین و مدارس و تقویت انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی کمک کند.

کلیدواژه ها:

مشارکت اولیا ، انگیزش ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان استثنایی