شوراهای اسلامی شهر و روستا و ارتقاء حقوق شهروندی

حقوق شهروندی به مجموعه حقوق و امتیازاتی که قانون برای شهروندان متصور است و دولت یا به طور کلی قوای حاکم وظیفه تامین آنها را بر عهده دارند و همچنین به وظایف و مسئولیت هایی که به اعتبار تابعیت برای شهروندان برقرار می شود ، اطلاق می گردد.در کشور ایران سیر تاریخی حوزه حقوق شهروندی را می توان با نگاه به تمدن ایران باستان و با توجه به ماهیت دینی و اسلامی جامعه ایرانی و با عنایت به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که در فصل سوم به حقوق ملت پرداخته است را تبیین و تشریح نمود. که البته از روشن ترین قوانین مربوط به حقوق شهروندی در ایران می توان از فرمان هشت ماده آیت اله خمینی (ره) در ۱۳۵۸ و قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی مصوب ۱۳۸۳ و منشور حقوق شهروندی در آذرماه ۱۳۹۲ نام برد.اما در راستای اجرایی کردن موضوعات و قواعد حقوق شهروندی در جامعه ایرانی باید نقش سازگارها، سازمان ها و نهادهای مختلف را در جهت تحقق این حقوق مورد ارزیابی قرارداد که از جمله این نهادها، شوراهای اسلامی شهر و روستا می باشد. که این دو نهاد مدنی – حاکمیتی برای پیشبرد سریع برنامه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و ... در محل با مشارکت شهروندان شکل می گیرند و از آنجا که با مقتضیات شرایط و نیازهای محلی آگاهی کامل دارند بهتر و بیشتر از هر نهاد دیگری می توانند خواسته ها و نیازهای محل را تشخیص داده و برای رفع آن مشکلات اقدام نمایند.