کارکرد آموزش و پرورش در پیشبرد جامعه: دیدگاه های نظریه پردازان تعلیم و تربیت

این پژوهش به بررسی کارکرد آموزش و پرورش در پیشبرد جامعه از دیدگاه نظریه پردازان تعلیم و تربیت می پردازد. با توجه به اهمیت نهاد آموزش و پرورش در توسعه فرهنگی و اجتماعی، این مطالعه کیفی داده های مورد نیاز را از منابع کتابخانه ای جمع آوری کرده و به تحلیل دیدگاه های امیل دورکیم، پیر بوردیو، و ایوان ایلیچ می پردازد. دورکیم آموزش و پرورش را به عنوان ابزاری برای انتقال ارزش های اجتماعی می بیند، در حالی که بوردیو بر تاثیر سرمایه فرهنگی و نابرابری های آموزشی تاکید دارد. ایلیچ نیز با نقد نظام آموزشی سنتی، بر ضرورت ایجاد فضاهای یادگیری غیررسمی و خودگردان تاکید می کند. این پژوهش با تحلیل این دیدگاه ها، به بررسی نقش آموزش و پرورش در شکل دهی به شهروندانی مسئولیت پذیر و فعال در جامعه می پردازد و راهکارهایی برای بهبود این نقش ارائه می دهد. در نهایت، با تاکید بر اهمیت تعلیم و تربیت در توسعه پایدار، این مقاله به تبیین اهداف کلان تربیتی می پردازد و راهکارهایی برای دستیابی به این اهداف ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، طبقه اجتماعی ، بازتولید فرهنگی ، انسجام اجتماعی