تبیین اهمیت رویکردهای عملی در فراگرفتن مهارت شناختی و فراشناختی در دانش آموزان

شناخت و فراشناخت دو مفهوم مکمل یکدیگرند. شناخت به فرایندهایی اشاره می کند که فرد به کمک آن ها یاد می گیرد، فکر می کند و به یاد می آورد. اما فراشناخت به دانش فرد درباره ی فرایندهای شناختی خودش و چگونگی استفاده ی بهینه از آن ها برای رسیدن به هدفه ای یادگیری گفته می شود، فراشناخت به دانش یا آگاهی از نظام شناختی خود یا دانستن درباره ی دانستن گفته می شود. دانش فراشناختی به فرد امکان می دهد یادگیری خود را مدیریت کند، چرا که راهبردهای فراشناختی تدبیرهایی هستند برای نظارت بر راه های یادگیری و هدایت آن راه ها. این راهبردها به ما می گویند برای سهولت بخشیدن به فرایند یادگیری ، یادآوری و سازمان دادن داشته ها از چه را ه هایی استفاده کنیم . هدف اساسی مهار تهای فراشناختی خودکنترلی و خودآموزی است تا دانش آموزان یادگیرندگانی مستقل شوند که بتوانند فرایندهای شناختی و یادگیری شان را در جهت اهداف تعیین شده ی خود هدایت ، نظارت و اصلاح کنند. پیشرفت تحصیلی نه تنها به دانش پایه افراد بستگی دارد، بلکه به عواملی دیگر نظیر آگاهی از راهبردهای گوناگون یادگیری ، چگونگی بهره گیری از این دانش ، طی انجام دادن تکالیف نیز مربوط می شود.با رشد و گسترش نظام شناختی در انسان، مجموعه ای از فرایندهای فراشناختی و نظارتی شکل می گیرد که موجب کارایی ، انعطاف پذیری حافظه و یادگیری هدفمند و آگاهانه می شود . به عبارت دیگر مهارت های فراشناختی ، آگاهی دهنده عمل می کنند که در طی یادگیری و پردازش اطلاعات مورد استفاده یادگیرنده قرار می گیرند و نیز جریان این پردازش را تسهیل می کنند. به طور کلی، کیفیت حافظه و یادگیری به فراشناخت وابسته است. در این پژوهش به تبیین اهمیت رویکردهای عملی در فراگرفتن مهارت شناختی و فراشناختی در دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، مهارت های شناختی ، فراشناختی ، دانش آموزان ، کلاس درس