نقش سرمایه انسانی در بهرهوری منابع طبیعی و توسعه پایدار در کشورهای ایران و عربستان

توسعه پایدار، توسعه منابع ، محیط زیست و اقتصاد را در بر می گیرد ولی در قرن حاضر تخریب گسترده محیط زیست و کاهش سریع منابع طبیعی بر رشد اقتصادی، رفاه اجتماعی و بهبود سلامت انسان تا ثیر گذاشته است . جهت بررسی اثر این منابع بر توسعه پایدار در مطالعات مختلف ، تو لید ناخالص داخلی را به عنوان خروجی بهره وری کل عامل های تولید سنتی درنظر گرفته اند اما توسعه پایدار نه تنها به رشد تولید ناخالص داخلی بلکه به بهبود رفاه انسانی نیز وابسته است . از این رو سنجه توسعه انسانی از نظر مفهومی و معنایی منعکس کننده سنجه کاملی برای توسعه پایدار است و مزیت های بیشتری در مقایسه با تولید ناخالص داخلی دارد. در این مطالعه به بررسی نقش سرمایه انسانی در بهرهوری منابع طبیعی و توسعه پایدار طی بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ پرداخته شده است . نتایج تحقیق نشان داد سرمایه انسانی بطور قابل توجهی بر بهرهوری منابع طبیعی و توسعه پایدار دو کشور تاثیر قابل توجه و مثبتی دارد. به میزانی که سرمایه انسانی و توسعه انسانی در این دو کشور افزایش یابد میزان بهرهوری منابع طبیعی و توسعه پایدار در این دو کشور نیز افزایش خواهد یافت .

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه انسانی ، منابع طبیعی ، بهرهوری