بررسی رابطه ذهنیت فلسفی با عملکرد شغلی و رضایت شغلی مدیران

پژوهش حاضربا هدف بررسی رابطه ذهنیت فلسفی با عملکرد شغلی و رضایت شغلی مدیران مقطع متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه ۷ مشهد انجام شد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران زن مقطع متوسطه اول شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ است که با توجه به این موضوع که پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد، ابتدا باید تعداد مدیران مقطع متوسطه اول شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ مشخص شود . تعداد کل مدیران مقطع متوسطه اول شهر مشهد ۶۹ نفر می باشد.نظر به محدودیت جامعه آماری مدیران مورد پژوهش ، حجم نمونه مساوی با حجم جامعه آماری می باشد. بنابراین با استفاده از روش سر شماری ، کلیه مدیران مورد مطالعه قرار گرفته است .در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد شدهی ذهنیت فلسفی جهانگیری، پرسشنامه عملکرد شغلی موتوویدلوون اسکاتر و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا استفاده گردیده است . برای جمع آوری داده ها،تعداد ۷۰ عدد از این پرسشنامه ها بین مدیران مدارس متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه ۷توزیع شدو برای بررسی و تحلیل استفاده شدند . نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین ذهنیت فلسفی با عملکرد شغلی و رضایت شغلی رابطه معناداری وجود ندارد ولی بین عملکرد شغلی و رضایت شغلی رابطه معنادار دیده می شود. با توجه به رد فرضیه اصلی پژوهش که رابطه بین ذهنیت فلسفی با عملکرد شغلی و رضایت شغلی رد می شود ، می توان پیشنهاد داد که : ۱- رضایت شغلی و عملکرد مدیران تقریبا مساله ای جدا از ذهنیت فلسفی می باشد و همسویی رضایت شغلی با عملکرد شغلی را در مدارس بیشتر مورد توجه قرار دهند.۲- میزان ذهنیت فلسفی مدیران را فرای توجه به رضایت شغلی آنها یا عملکرد آنها بالا ببریم تا پس از کشف ارتباطات با دیگر متغیرها در پژوهش های آتی ، به ارتباط سایر متغیرها با رضایت و عملکرد شغلی پرداخت .

کلیدواژه ها:

ذهنیت فلسفی ، عملکرد شغلی ، رضایت شغلی ، مدیران مدارس ، متوسطه اول