اقدام پژوهی چگونه توانستم مشکل پرخاشگری تعدادی از دانش آموزان مدرسه ام را بهبود بخشم ؟

پرخاشگری در میان کودکان و نوجوانان یک مشکل اجتماعی جدی است که در سالهای اخیر به سرعت گسترش یافته است (سازمان بهداشت جهانی ، ۲۰۰۹) مطالعات نشان می دهد که قریب به چهل درصد از دانش آموزان مدارس ابتدایی و متوسطه با تمسخر، آزار و اذیت و قلدری مواجه هستند.پرخاشگری به حالت منفی ذهنی با نارسایی ها و انحرافات شناختی و بروز رفتارهای سازشنایافته گفته می شود. همچنین هر گونه رفتار آشکار اعم از فیزیکی و کلامی که منجر به آسیب رساندن به شخص ، شی ء و یا نظایر آن شود، پرخاشگری نام دارد.پرخاشگری تاثیراتی بلند مدت و جبران ناپذیر بر کودکان دبستانی می گذارد، به طوری که آنان را با مشکلات زیادی در زمینه های تحصیلی ، اجتماعی ، روانشناختی و رفتاری مانند طرد همسالان افسردگی ، قربانی کردن همسالان بزهکاری و رفتارهای جنسی پر مخاطره مواجه می سازد.انواع پرخاشگری می تواند شامل پرخاشگری کلامی ، پرخاشگری فیزیکی در برابر دیگران و پرخاشگری فیزیکی علیه اموال باشد که پرخاشگری لفظی یا کلامی ممکن است با حمله فیزیکی به دیگران رخ دهد. پرخاشگری غیر مستقیم بدون هر گونه حمله فیزیکی اما با صدمه زدن به دیگران از نوع شایعه اجتماعی ، غیبت ، تهدید و محرومیت اجتماعی به منظور آسیب رساندن به رابطه ها می باشد .رفتار پرخاشگرانه رایج در میان کودکان در حال حاضر چالش عمده ای در مدارس ایجاد کرده است . این مشکلات رفتاری مانند تمایلات مخرب، نزاع،نافرمانی مربوط به این گونه رفتار می باشد.با توجه به رویکردهای مختلف در زمینه خشم و پرخاشگری درمانهای مختلفی نیز ارائه شده است .(حیدری گوجانی ،۱۳۹۹) اینجانب سمیه عامری سیاهوئی با ۱۸ سال سابقه در اقدامپژوهی فوق تلاش نمودهام تا با کاربست راهکارهای روانشناختی و علمی ، پرخاشگری دانش آموزانم را بهبود بخشم و راهکار های آن را در اختیار همکاران گرامی قرار دهم .

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، خشونت ، بازی درمانی ، دانش آموز ، مدرسه ، کلاس