بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با مهارت های اجتماعی دانش آموزان متوسطه دوم

مطالعه رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان متوسطه دوم، موضوعی اساسی در حوزه روانشناسی و آموزش است که تاثیر محیط خانواده بر توانایی های اجتماعی نوجوانان را بررسی می کند. این مطالعات اغلب به منظور ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی جوانان انجام می شوند. نتایج پژوهش ها نشان می دهند که الگوهای ارتباطی مثبت و سازنده در خانواده، مانند پذیرش، حمایت ، و توجه به نیازهای احساسی فرزندان، با افزایش مهارتهای اجتماعی آنها مرتبط است . به عنوان مثال، فرزندانی که با پذیرش و حمایت مناسب از طرف والدین روبرو می شوند، معمولا دارای مهارتهای مثبتی همچون همکاری ، حل مسئله ، و مهارتهای ارتباطی بهتری هستند. از طرف دیگر، الگوهای ارتباطی منفی در خانواده مانند نقد و انتقاد زیاد ممکن است با کاهش مهارتهای اجتماعی نوجوانان همراه باشد، از جمله مشکلات در برقراری روابط میان فردی ، عدم توانایی در مدیریت خشم و استرس، و کاستی در اعتماد به نفس . بر اساس این مطالعات، توسعه الگوهای ارتباطی سالم در خانواده می تواند به بهبود مهارتهای اجتماعی و روانی دانش آموزان متوسطه دوم کمک کند و اساسی برای رشد و توسعه آنها فراهم آورد.هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی الگوهای ارتباطی خانواده با مهارت اجتماعی دانش آموزان متوسطه دوم بندرلنگه بود. این مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی بود . نمونه پژوهش تعداد ۶۰ نفر از دانش آموزان متوسطه دوم بندرلنگه بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به کمک پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده و مهارت اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار ۲۴spss استفاده گردید که نتایج نشان داد که بین مولفه گفت و شنود و مهارت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد و از بین مولفه های الگوهای ارتباطی خانواده، گفت و شنود بیشترین قدرت پیش بینی کنندگی را دارد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، مهارت اجتماعی ، دانش آموزان